Ariana | Blogger | X X

25.01.2024

Płacz i cierp, ale nie zapomnij o nadziei

Tytuł oryginału: As Long as the Lemon Trees Grow

Tytuł polski: Dopóki rosną cytrynowe drzewa

Autor: Zoulfa Katough

Tłumaczenie: Dominik Górka

Wydawnictwo: We need YA

Zanim w Syrii rozpoczęła się walka o wolność, Salama była studentką farmacji. Miała rodziców i starszego brata. Miała swój dom. Miała normalne życie.

Teraz Salama jest wolontariuszką. Pomaga rannym, którzy codziennie zgłaszają się do szpitala. Kocha swój kraj, potajemnie jednak szuka sposobu na wydostanie się z niego. To jedyna możliwość, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie oraz swojej ciężarnej szwagierce.

Strach towarzyszy jej w każdej sekundzie. Dziewczyna musi stawić czoła bombom spadającym z nieba, atakom wojskowym, wszechobecnej śmierci, a także zacierającym się granicom moralności. A kiedy jej ścieżki krzyżują się z pewnym chłopakiem, Salama zaczyna wątpić w swoją siłę i determinację do tego, żeby opuścić dom. Będzie musiała zdecydować, w jaki sposób ona sama może uczestniczyć w rewolucji i walczyć o wolność Syrii.

(opis wydawcy)

&&&

Popłakałam się na 35 stronie tej książki.

Potem na 60.

A potem przestałam już liczyć, bo wiedziałam, że nie ma to sensu, bo za kilka, może kilkanaście stron, to znowu się stanie, ta historia znowu złamie mi serce. Taka to jest właśnie książka.

2.01.2024

Moje ulubione książki 2023 roku

Wydaje mi się, że ten rok książkowo upłynął mi pod znakiem „nie czuję tego” i w konsekwencji porzucania wielu historii po zaledwie kilku rozdziałach. I chociaż bywało to niezwykle frustrujące, to chyba jednak bardziej dla mnie, która jeszcze niedawno zmuszała się, by kończyć wszystkie książki, coś uwalniającego. Ostatecznie w całości udało mi się przeczytać 40 pozycji i patrząc na to, jak wiele się u mnie w 2023 roku działo, uznaje to za bardzo dobry wynik. To był dla mnie czas powrotów do ukochanych uniwersów, pokłócenia się nieco z powieściami obyczajowymi i skupienia się na jednej serii kryminalnej.

Nie przedłużając, zapraszam was na listę moich ulubionych książek, które przeczytałam w tym roku.

22.12.2023

O młodzieżówce, która daje komfort i uśmiech (chociaż już ją znamy)

Tytuł oryginału: Never Been Kissed

Tytuł polski: Never Been Kissed

Autor: Timothy Janovsky

Tłumaczenie: Karolina Wojciechowska

Wydawnictwo: SeeYA

Wren Roland jeszcze nigdy się z nikim nie całował, ale ponad wszystko marzy o prawdziwym filmowym happy endzie. W noc przed swoimi urodzinami pod wpływem nostalgii wysyła maile do wszystkich chłopaków, w których (ekhm) kochał się przed coming outem. Kolejnego dnia pojawia się nieuchronne „o-boże-co-ja-zrobiłem”, ale Wren ucisza panikę. Po co się stresować? Żaden z jego niedoszłych raczej nie przeczyta wiadomości, a już na pewno nie odpisze. Prawda?

I tu wkracza Derick Haverford, numer jeden na liście crushy Wrena sprzed wyjścia z szafy, a jednocześnie nowy praktykant od mediów społecznościowych w jego kinie. Wszyscy twierdzą, że Derick polega w życiu jedynie na urodzie gwiazdy i koneksjach ojca, ale Wren od zawsze wie, jak bardzo się mylą. Szkoda tylko, że Derick nie odwzajemnia jego uczuć w sprawie niesławnego prawie pocałunku, który wywrócił świat Wrena do góry nogami.

(fragment opisu wydawcy)


&&&


Jeżeli przeczytaliście już w swoim życiu trochę książek, to najpewniej Never Been Kissed niczym Was nie zaskoczy. I chociaż, rozumiem, że dla niektórych ta schematyczność sprawi, że wykreślicie ją ze swojej czytelniczej listy, tak dla mnie stanowiła ona jej zaletę. Budowała we mnie bowiem swego rodzaju poczucie bezpieczeństwa – poczucie, że wszystko będzie dobrze, więc mogę czytać śmiało, bawić się dobrze i nie przejmować się za bardzo.